खरा धर्म: आत्मज्ञानाचा शोध आणि आंतरिक जागरूकता
धर्म
हा केवळ विशिष्ट संप्रदाय, परंपरा किंवा धार्मिक
विधी पाळण्याचा विषय नसून, तो व्यक्तीच्या आत्मज्ञानाचा आणि
सत्यशोधनाचा मार्ग आहे. धर्माची खरी संकल्पना म्हणजे आपल्या अस्तित्वाचा, उद्दीष्टाचा आणि नैतिक जबाबदारीचा शोध घेणे. आधुनिक समाजात धर्म हा
मुख्यतः सामाजिक ओळख म्हणून पाहिला जातो, परंतु तो मूळतः
व्यक्तीच्या आंतरिक शोधाशी आणि आत्मसाक्षात्काराशी संबंधित आहे.
‘धर्म’
ही संकल्पना जगात इतिहासकालापासून ते आजतागायत धुमाकूळ घालत आलेली आहे. याचे
प्रमुख कारण म्हणजे धर्म या संकल्पनेसंबंधी बहुतेक लोकांत प्रचंड अज्ञान दिसून
येते. सखोल धर्माचा अभ्यास करणारे लोक हाताच्या बोटावर मोजण्याइतकेच दिसून येतात.
कुणीतरी एखाद्या माणसाने देवा-धर्माच्या नांवाखाली काहीतरी सांगावे व त्यावर डोळे
मिटून विश्वास ठेवावा, असाच प्रकार सर्वत्र चाललेला दिसून येतो. सांगणारा किती ज्ञानी आहे, त्याचा हेतु विवेकी आहे की अविवेकी, स्वार्थ बुध्दीने सांगतो आहे की लोकांच्या
कल्याणासाठी सांगतो आहे, याचा विचार सर्वसाधारणपणे लोक करताना दिसत नाहीत. कोणावर तरी विश्वास ठेवला
जातो त्याची परिणती प्रथम श्रध्देत होते व नंतर अंधश्रध्देत होते. थोडक्यात.
धर्माबद्दलच्या अज्ञानातून अहंकार, अभिमान, अंधश्रध्दा, अविचार, असूया व द्वेष निर्माण होऊन अखिल मानवजात अधोगतीच्या दिशेने वाटचाल करीत आहे, ही आज मोठी खेदाची गोष्ट आहे.
धर्म
हा संस्कृत शब्द ‘धृ’ धातूपासून बनला असून त्याचा अर्थ आहे - धरून ठेवणे, आधार देणे. भारतीय तत्त्वज्ञानानुसार धर्म हा स्वत्वाचा आणि विश्वाच्या
सत्याचा शोध घेण्याचा मार्ग आहे.
स्वामी
विवेकानंद म्हणतात, “धर्म हा केवळ विधी
आणि प्रथा नव्हे, तर तो स्व-ज्ञान आणि मानवकल्याणाचा मार्ग
आहे.”